دوزخ واقعی
آه ! ازحالِ دلِ مردمِ ما کی خبراست
مردمِ که همگی خسته وخونِ جگراست
آه ! یک جمع گرفتارواسیرند وپریش
جمعِ گردیده حراسان ودرحالِ سفراست
آه !وجدانِ مگراست بیند درین ملک
چارسوکشتن ومرگ غم درد وخطراست
آه ! این جنگ که افروختُ درین کشورما
که همیش سوختن وساختن بی ثمراست
همه جاماتم درداست وپریشانی وغم
هرکسی ازرقم کشتن ما مفتخراست
ای خدارخنهِ مردن به رخِ ما که کشود
هرچه مردیم ولی مردنِ ما بی اثراست
آه! درداکه درین دوزخِ واقعی ما
هرکسی درپی قتل طرفِ یک دگراست
سوختیم لیک ندیدیم همگی روزبهی
ای دریغا چقدردورهِ یوم الّبدتراست
دورهِ تلخ وغم انگیزوپریشانی ومرگ
که ازین حالت همه مردمِ ما دربه دراست
رنج ها بردیم وانگارکمّ رّی نزدند
زین سبب شاعراین شعرچنین شگوه گراست
زیباکیان
